Wi-Fi 5 i Wi-Fi 6. Co to jest?

Pod tymi umownymi symbolami, kryją się dwa obecnie dostępne na rynku standardy lokalnej sieci bezprzewodowej. Symbole te zostały nadane przez Wi-Fi Alliance - międzynarodową organizację non-profit, dbającą o kompatybilność dostępnych na rynku rozwiązań Wi-Fi, aby zastąpić trudne do zapamiętania nazwy techniczne IEEE 802.11ac (Wi-Fi 5) i IEEE 802.11ax (Wi-Fi 6). Intuicyjnie wyczuwamy, że czym wyższy numer, tym standard jest nowszy, a co za tym idzie oferuje większe przepustowości, lepsze zabezpieczenia i nowe funkcje. Intuicja nas tu nie myli.

Należy jednak pamiętać, że prędkości podawane przez producentów są wartościami „brutto”, tzn. wyrażają fizyczne możliwości przesyłania danych przez interfejs, do tego w kontrolowanych warunkach laboratoryjnych. Osiągnięcie takich prędkości przy przesyłaniu np. pliku jest w codziennych zastosowaniach mało prawdopodobne, gdyż oprócz informacji składających się na sam plik (dane „netto”), interfejs sieciowy przesyła duże ilości informacji „serwisowych”, tzn. kontrolnych i sterujących, a do tego w normalnym środowisku występują różnorakie zakłócenia i ograniczenia. W każdym razie jednak, czym większe możliwości fizyczne danego interfejsu radiowego, tym wyższa praktyczna prędkość przesyłania przezeń plików.

Niekiedy dostawcy podają w specyfikacji sumaryczną przepustowość wszystkich interfejsów radiowych (np. 2533 Mbit/s, dla omawianego przypadku), która może być myląca, gdyż nie da się jej osiągnąć przy np. kopiowaniu pojedynczego pliku.

Wi-Fi 5 – ugruntowany standard

Urządzenia zgodne z tym standardem, dość powszechne już od 2015 r., w praktyce pracują w dwóch pasmach, przeznaczonych dla lokalnych sieci bezprzewodowych, tj. 2,4 GHz i 5 GHz. Uzyskiwane prędkości dochodzą nawet do 1733 Mbit/s (w paśmie 5 GHz) i 800 Mbit/s (w paśmie 2,4 GHz).

Oprócz samej fizycznej przepustowości, wyższej od wcześniejszego standardu (Wi-Fi 4), Wi-Fi 5 oferuje szereg ulepszeń, które wpływają na ogólny komfort korzystania z sieci bezprzewodowej (np. lepsza obsługa nieprzerwanej transmisji danych strumieniowanych) i faktycznie osiągalne parametry, np.:

• zwiększenie szerokości pasma poszczególnych kanałów w paśmie 5GHz do 80 MHz,
• rozszerzenie możliwości MIMO do 8 równoczesnych strumieni danych i obsługa MU-MIMO (Downlink – od punktu dostępu do komputera/telefonu)
• technika beamformingu, pozwalająca lepiej dostosować sygnał radiowy do warunków danego pomieszczenia,
• mechanizmy zmniejszające zakłócanie się sąsiadujących ze sobą sieci Wi-Fi w otoczeniu (np. w jednym bloku mieszkalnym)

Wi-Fi 6 – jeszcze szybciej, stabilniej i bezpieczniej

W porównaniu do poprzedniego standardu Wi-Fi 5, Wi-Fi 6 przynosi prędkość przesyłu danych rzędu 2400 Mbit/s w paśmie 5 GHz i 1200 Mbit/s w paśmie 2,4 GHz. Szacuje się, że mimo stosunkowo niewielkiej różnicy nominalnej wydajności (ok 30-40%), faktyczny przyrost osiąganych prędkości w danej lokalizacji to aż 300%! Ma to związek z szeregiem dodatkowych funkcji i mechanizmów, składających się na nowy standard, w szczególności:

• ulepszone wykorzystanie fizycznej przepływności medium dzięki zastosowaniu modulacji OFDMA
• ulepszone mechanizmy sterowania mocą sygnału i dodatkowe zmniejszenie wpływu sieci sąsiadujących w danej lokalizacji,
• zwiększone bezpieczeństwo połączenia dzięki WPA3 (mocniejsze algorytmy szyfrowania i zarządzanie kluczami)
• MU-MIMO (Downlink / Uplink)

Który standard wybrać?

Przy zakupie nowego urządzenia na pewno warto zainwestować w sprzęt, obsługujący standard Wi-Fi 6. Dobrym rozwiązaniem przejściowym może być zastosowanie wzmacniacza sygnału (repeatera), wspierającego Wi-Fi 6, np. FRITZ!Repeater 6000. Dzięki niemu, przynajmniej jakaś część lokalizacji będzie obsłużona nowym standardem, a w perspektywie można pomyśleć nad zamianą głównego routera na model, obsługujący Wi-Fi 6.